Rabarbar to roślina znana wielu z nas jeszcze z czasów dzieciństwa. Sprawdzamy jednak, jakie dokładnie ma właściwości i kto nie powinien spożywać rabarbaru!
Rabarbar, mimo mylącego, słodkiego smaku, jest warzywem. Najbardziej smaczną częścią jest łodyga liścia, a ta im bardziej czerwona, tym smaczniejsza. Rabarbar pochodzi z Azji Środkowej, a tam szczególnie lubianą odmianą jest rabarbar lekarski. Roślina ta, dzięki zawartości rapontygeniny uznawana jest za skuteczną w walce z… rakiem! Ciągle jednak trwają badania, które mają w pełni potwierdzić możliwość zastosowania tego składnika.
Rabarbar lekarski ma właściwości:
Część z tych właściwości pokrywa się z tymi, które ma znana nam odmiana. Natomiast w Chinach roślina ta po dzień dzisiejszy znajduje swoje miejsce w 50 najważniejszych roślin leczniczych.
Polski rabarbar
Rabarbar, który podjadamy, zawdzięczamy Marco Polo, który przywiózł go w nasze rejony. W Polsce, smak i właściwości doceniono dopiero w XVIII wieku, jednak zdołał zdobyć nie tylko nasze podniebienia. W medycynie tradycyjnej korzeń rabarbaru stosowany jest na problemy trawienne. Fakt ten wykorzystywany jest również przez koncerny medyczne, które zawarty w rabarbarze błonnik wykorzystują do produkcji środków na przeczyszczenie oraz poprawę pracy jelit.
Rabarbar zawiera składniki takie, jak:
Charakterystyczny smak łodyżki roślina zawdzięcza kwasowi jabłkowemu i cytrynowemu – oba zaś mają właściwości odkażające. 100 gram rabarbaru to zaledwie 16 kcal!
Kto nie może jeść rabarbaru?
Rabarbar ze względu na swoje działanie hormonalne jest zabroniony kobietom w ciąży. Również mężczyźni o niskim poziomie testosteronu, jeżeli nie chcą pogorszyć wyników, powinni tej przekąski unikać. Kwas szczawianowy, który zawarty jest w całym rabarbarze, jest szkodliwy – gotując rabarbar zmniejszamy jednak jego ilość. Niestety, osoby, które mają tendencję do kamieni w nerkach lub słabe zęby czy kości, powinny zupełnie z rabarbaru zrezygnować.
