Kiedy stosujemy miody czy mleczka pszczele by się leczyć, mówi się o apiterapii. Analizujemy, jakie efekty można osiągnąć i czy to jest w ogóle bezpieczne.
Leczenie z wykorzystaniem produktów pszczelich ma długą historię w medycynie tradycyjnej, narodziło się jeszcze w czasach Hipokratesa (460-370 roku p.n.e.).
Analizując taki temat nie sposób zacząć od wymienienia licznych właściwości zwykłego miodu. Dzięki temu, że miód to w większości cukry proste, bardzo łatwo nasz organizm go przyswaja. Z uwagi na skład, w którym znajdziemy fruktozę i sacharozę, miodu nie muszą odmawiać sobie diabetycy. Babcie, które dodawały nam miód do herbaty robiły to w pełni słusznie – miód ma potwierdzone właściwości wzmacniania odporności.
Do tego dochodzi szereg innych właściwości, których ogólna lista poniżej:
Rodzaj miodu zależy od kwiatów, z którego jest wytwarzany. Tym oto sposobem mamy miody gryczane, miody z mniszka lekarskiego (mlecza), a nawet miody rzepakowe. Każdy z nich ma nieco inne właściwości i w tradycyjnej medycynie ludowej był stosowany na inne przypadłości. Chorym na wątrobę polecano miód z mniszka, a tym, którzy czuli ból w płucach, podawano miód spadziowy. Alergicy, mający problem z dobraniem lekarstwa, korzystali z miodów wielokwiatowych, a przeziębionym wnukom babcie podawały miód lipowy albo malinowy. Sami nasi dziadkowie na problemy z nadkwaśnością, korzystali z działania miodu akacjowego.
Dawkowanie miodu nie jest bez znaczenia! Optymalna dawka dla dorosłego to do 3 łyżek na dzień, miodu nie podaje się również niemowlętom! Dolna granica wiekowa to 12 miesięcy.
Propolis to kolejny pszczeli wyrób. Znany jako kit pszczeli, jest lepki i ma zielonkawą barwę. Kit służy pszczołom do pokrywania wewnętrznych ścian ula. Zabieg ten ma nie tylko uszczelnić ul, ale również zabezpieczyć go przed bakteriami, roztoczami i pleśnią. W takich samych celach tę substancję wykorzystywali nasi przodkowie. Propolis wciąż jest niezawodny w leczeniu ran i owrzodzeń, poprawia pracę wątroby, a nawet pomaga leczyć paradontozę. W chwili obecnej zadanie mamy ułatwione, ponieważ w aptekach bez problemu znajdziemy maści i wyciągi alkoholowe z kitem pszczelim. Bada się również działanie antynowotworowe tej substancji i stosuje się ją w terapiach przy leczeniu stwardnienia rozsianego.
To nie koniec! Pyłek kwiatowy, który pszczoły zbierają w charakterystyczne kulki przy swoich nóżkach, okazuje się mieć równie cenne właściwości. Te zlepki, bogate w witaminy, cukry, tłuszcze i białka, są stosowane w terapiach poprawiających apetyt i regulujących przemianę materii. Jeżeli dzieci mają objawy anemii lub nie radzą sobie ze stresem, warto sięgnąć po pszczeli pyłek. Jeżeli znajdziemy go w składzie kosmetyku możemy być pewni, że produkt będzie działał odżywczo i odmładzająco na skórę.
Na uwagę zasługuje również wosk pszczeli. Nasze babcie stooswały go jako remedium na bóle głowy, zaburzenia słuchu i zapalenia zatok. Poza tradycyjnym zastosowaniem, stosuje się go w kosmetykach i jako baza w kosmetykach. Z wosku pszczelego wyrabia się też świece. Jad pszczeli to ta substancja, którą owady wstrzykują przy użądleniu. Można ją pozyskiwać bez żadnej szkody dla samych owadów. Dzięki działaniu przeciwbólowym i przeciwzapalnych stosowany jest przy chorobach układu nerwowego, alergiach oraz przy leczeniu blizn po operacjach. W przypadku jadu pszczelego, warto skorzystać z leczenia pod okiem specjalisty i po przejściu stosownych badań – jest to naprawdę bardzo silnie działająca substancja.
Czytaj więcej:
