Skóra to największy organ naszego ciała. Gdyby się jej pozbyć, stracilibyśmy około 15% naszej wagi. To właśnie na skórze pojawiają się pierwsze objawy wielu schorzeń.
Na zdrowy wygląd naszej skóry wpływa wiele czynników: prawidłowe funkcjonowanie gruczołów, dobrej pracy przewodu pokarmowego, zdrowego układu krwionośnego. Nie bez znaczenia jest poziom składników odżywczych. Wszelkie niepokojące zmiany mogą świadczyć o nieprawidłowościach w organizmie.
Zmiana koloru skóry
Gdy skóra robi się zażółcona to sygnał, że problem może dotyczyć wątroby lub pęcherzyka żółciowego. Żółty kolor powoduje barwnik, który znajduje się w żółci, kiedy jego poziom jest zbyt wysoki we krwi. Do dużej ilości żółci w krwi dochodzi w momencie zatrucia, marskości, wirusowego zapalenia wątroby oraz nowotworów.
Żółty kolor może również powodować nadmiar beta-karotenu. Jeżeli pijemy za dużo soków marchewkowych, możemy zauważyć pomarańczowy odcień naszych dłoni.
Skóra sina i skóra czerwona
Jeżeli nie jest zimno, skóra nie powinnna mieć zabarwienia sinego. Sinica, bo tak nazywa się to zjawisko, spowodowana jest zbyt małym przepływem krwi. Najgroźniejszym objawem jest sinienie, np. warg lub języka (ogólnie zabarwienienie skóry i błon śluzowych) – może to oznaczać niewydolność krążenia lub niedostateczne natlenienie krwi w płucach.
Jeżeli sine mamy ręce i stopy oraz skórę pod paznokciami, może to oznaczać wstrząs kardiogenny, zator tętniczy lub chorobę układową, której nie można bagatelizować.
Skóra czerwona określana jest mianem rumienia. Rumień, który pojawia się na twarzy, może oznaczać nadciśnienie tętnicze ale również stany emocjonalne. Rumień, który pojawia się jako wysypka, to najczęściej objaw alergii.
Rumień wędrujący jest bardzo charakterystyczny, pojawia się w momencie, gdy złapiemy kleszcza zakażonego boreliozą. Rumień, który pojawa się na grzbiecie nosa oraz na policzkach, to oznaka chorób autoimmunologicznych, np. tocznia. Z kolei rumień pojawiający się na dłoniach i spodzie stóp sugeruje marskość wątroby.
Blada skóra również jest niepokojąca. Nadmierna bladość czy nawet szarość skóry wskazują na anemię, cyzli brak witaminy B12 lub żelaza. Podrkążone oczy w połączeniu z bladą cerą mogą oznaczać problemy z nerkami.
Swędząca skóra
Nadmierny świąd jest często powodowany przez cukrzycę. W przypadku osób młodych dotkniętych tych schorzeniem, swędzenie dotyczy przeważnie określonych części ciała.
Swędzenie pojawia się równiez w przypadku mocznicy czy chorób wątroby. W przypadku tych ostatnich, świąd spowodowany jest kumulacją kwasów żółciowych w surowicy krwi. Taki rodzaj swędzenia nasila się przy cieple, a w chłodzie odczuwany jest znacznie mniej.
Świąd może pojawiać się również w przypadku zmian hormonalnych, np. w przypadku nadczynności lub niedoczynności tarczycy. Swędzenie wywołują również: toksyny tasiemca, glisty, niektóre leki. Niestety świąd może być również oznaką nowotworu, np. raka gruczołu krokowego, raka jajnika, płuc czy raka w obrębie przewodu pokarmowego.
Warto jednak pamiętać, że swędzenie może pojawiać się również na tle nerwowym. Jeżeli uczucie swędzenia przedłuża się lub zaczynamy je odczuwać jako nietypowe, warto udać się do specjalisty.
Wypryski, krostki, plamki…
Jeżeli takie zmiany pojawiają się nagle lub długo nie znikają, może to być objaw alarmujący. Niestety, nagłe pojawienie się łojotokowych brodawek może sugerować istnienie nowotworu, który wydziela czynnik wzrostu – taki najczęściej występuje w jelitach.
Zapalenie trzustki wiąże się z bólami w podbrzuszu, wymiotami, nudnościami, bladoniebieskim przebarwieniu w okolicy pępka (podobne di siniaków na brzuchu). Pokrzywka bywa objawem zapalenia wątroby typu B.
Zimna lub ciepła skóra
w przypadku diagnozowania gruczołów dokrewnych, zwraca się uwagę na stan skóry. Skóra, która jest blada i zimna, szorstka czy sucha może mieć związek z niedoczynnością tarczycy. Sytuacja wygląda odwrotnie w przypadku nadczynności tarczycy (skóra jest ciepła, gładka, zaróżowiona, wilgotna).
